Geef met gebaren taal in handen

Bij kinderen met een verstandelijke beperking (al dan niet in combinatie met ASS, AD(H)D, ODD, etc) verloopt de (taal)ontwikkeling vaak trager of afwijkend. De kalenderleeftijd is minder leidend dan de ontwikkelingsleeftijd.

Dit kan betekenen dat bijvoorbeeld een 10-jarig kind een gebarenaanbod krijgt dat past bij de (taal)ontwikkelingsleeftijd van drie jaar. De praktische toepasbaarheid van totale communicatie is extra belangrijk! 

Mijn ervaringen met gebaren binnen het speciaal onderwijs zijn positief en laten onder andere zien dat.. 

​

• Deze kinderen meer gericht zijn op jou en op dat wat je zegt doordat je gebaren maakt.  

• Zij sterk visueel ingesteld zijn en gebaren komen daarin tegemoet. 

• Zij een langere verwerkingstijd nodig hebben en een gebaar helpt bij de verwerking van de talige informatie. 

• Zij dikwijls moeite hebben om zich verstaanbaar en duidelijk te maken. Ook nu is een gebaar weer helpend. 

 

Voorbeeld:

Juul is overstuur en slaat krachttaal uit. Ze stampt op de grond. Het lukt haar niet om te verwoorden waarom ze zo verdrietig is. Haar persoonlijk begeleider vraagt of ze kan gebaren wat er is. Juul maakt het gebaar 'pijn' en wijst naar haar schoenen. De PB-er ontdekt dat haar schoenen knellen en begrijpt dat het tijd wordt voor een grotere maat.

 

Aannames dat gebaren niet nodig zijn, omdat de omgeving wel weet wat er wordt bedoeld of het kind toch al kan praten, wil ik graag bestrijden. Natuurlijk zijn gebaren niet in alle situaties nodig, maar misschien wel vaker helpend dan je denkt. Net zoals pictogrammen of foto's, maken gebaren onderdeel uit van totale communicatie. Het biedt rust, voorspelbaarheid en duidelijkheid en kan soms voorkomen dat het emmertje overloopt.

​

Wil jij dit ook voor jouw kind(eren), woonvorm of in je klas? Neem dan contact met mij op en ik vertel je graag meer!